- δημοτῶν
- δημότηςone of the peoplemasc gen pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
δημοτῶν
Look at other dictionaries:
δήμαρχος — Ο αιρετός άρχοντας του δήμου. Στην αρχαία Αθήνα οι δ. εκλέγονταν για έναν χρόνο και ήταν εξουσιοδοτημένοι να συγκαλούν τη συνέλευση των δημοτών και να φροντίζουν για την εκτέλεση των αποφάσεών της, να διαχειρίζονται τα χρήματα του δήμου, να… … Dictionary of Greek
димотъ — ДИМОТ|Ъ (1*), А с. δημότης Незнатный, простой человек: ключи же сѩ епискупу гра(д) того ѹмрети. ˫ависѩ нѣкому ст҃у мужеви ан҃глъ г(с)нь гл=ѩ. иди поѹсти градъ. да иже ѿ димотъ рекше ѿ радникъ. поставѩть еп(с)мь. (ἀπὸ δημοτῶν) ПНЧ XIV, 112а … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
народьникъ — НАРОДЬНИК|Ъ (8*), А с. Простой, незнатный человек, простолюдин: градъ нѣкии бѧше… в немь||же нарѡдникъ нѣкто бещиненъ. напрасно же смѣрениѥ приимъ пострижесѧ. МПр XIV, 61–61 об.; то же (δημότης) ПНЧ XIV, 112а; ˫ависѧ нѣкому ст҃у мужеви. анг҃лъ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
έφεση — Ένδικο μέσο που αποβλέπει στην επίτευξη νέας εξέτασης μιας υπόθεσης και συνεπώς νέας απόφασης, από μέρους ενός δικαστή, ιεραρχικά ανώτερου από εκείνον που είχε εκδώσει την πρώτη απόφαση. Ο όρος έ. ανάγεται στο αρχαίο αττικό δίκαιο και συνδέεται… … Dictionary of Greek
δημοτολόγιο — το το γενικό μητρώο τών δημοτών και τών δύο φύλων, σε αντιδιαστολή προς το μητρώο αρρένων, στο οποίο περιλαμβάνονται μόνο οι άρρενες δημότες … Dictionary of Greek
δωροδοκία — Αξιόποινο αδίκημα που αναφέρεται σε διάφορες περιπτώσεις στον Π.Κ. Έτσι, τιμωρείται ο δημόσιος υπάλληλος ή λειτουργός, όταν αποκτά ή δέχεται δώρα ή άλλα ωφελήματα για να ενεργήσει ή να παραλείψει παράνομη ή νομική πράξη. Εκτός από τον… … Dictionary of Greek
μερίδα — I (Merida). Πόλη (703.324 κάτ. το 2001) του ΝΑ Μεξικού στη χερσόνησο Γιουκατάν, πρωτεύουσα της πολιτείας Γιουκατάν (39.340 τ. χλμ., 1.658.210 κάτ. το 2000). Η πόλη αποτελεί το κέντρο μιας από τις μεγαλύτερες περιοχές καλλιέργειας αγαύης στον… … Dictionary of Greek
στενόσημος — ον, Α 1. αυτός που έχει στενή παρυφή 2. το θηλ. ως ουσ. ἡ στενόσημος (στους Ρωμαίους) ο χιτώνας που φορούσαν οι χιλίαρχοι οι οποίοι προέρχονταν από την τάξη τών δημοτών. [ΕΤΥΜΟΛ. < στενός + σημος (< σῆμα), πρβλ. πλατύ σημος] … Dictionary of Greek
συγκαταβαίνω — ΝΜΑ, και συγκατεβαίνω Ν 1. είμαι ή γίνομαι επιεικής, ενδοτικός 2. είμαι καταδεκτικός, καταδέχομαι (α. «μα πούρ εσυγκατέβηκα κι ήρθα να σε τιμήσω», Ερωτόκρ. β. «μετὰ δημοτῶν ἀνθρώπων συγκαταβαίνων ὠμίλει ᾧ τύχοι», Πολ.) αρχ. 1. κατεβαίνω μαζί με… … Dictionary of Greek
συναίρω — και ποιητ. τ. συναείρω Α 1. σηκώνω μαζί με κάποιον 2. συμφωνώ με κάποιον, πηγαίνω με το μέρος κάποιου («ἄλλως τε καὶ συναίρων τῷ Πλάτωνι περὶ τῆς τοῡ κόσμου γενέσεως ἐπαγγειλάμενος», Φιλοπ.) 3. συνάγω, συναθροίζω («τοὺς δὲ πυροὺς οἱ γεωργοῡντες… … Dictionary of Greek
